İyirmi-bir yaşım olarkən mən kiçik bir mənzildə yaşayır və tikintidə fəhlə işləyirdim. Səhər saat 5-də yuxudan qalxırdım ki, üç avtobus dəyişərək saat 8-də işə çatım. Evə axşam 7-dən tez gələ bilmirdim. Qazandığım pul məvacibdən-məvacibə güclə çatırdı, şəxsi maşın haqda söhbət belə gedə bilməzdi, paltarım yalnız ehtiyacım olan qədər idi, pul toplamaq isə demək olar mümkün olmurdu. Evdə nə radio, nə də televizorum var idi. Qışın oğlan çağı idi, havanın temperaturu mənfi 10 dərəcəyə yaxın idi və mən nadir hallarda axşam çölə çıxırdım. Ölümcül yorğun olmadığım hallarda kiçik mətbəxdə oturub kitab oxuyaraq mürgü vururdum. Və belə bir axşamların birində, yenə də mətbəxdə kitab oxuyarkən qəfil mənə aydın oldu ki, «Bu mənim həyatımdır!» Hansısa teatr tamaşasının məşqi deyil, Mənim Həyatımdır. Tamaşa artıq səhnədədir və mən də baş rolun ifaçısıyam. Bu fikir beynimdə qığılcım kimi alışdı. Mən ətrafıma, darısqal mənzilimə və özümə baxdım və ali təhsilə malik olmadığımı xatırladım. İxtisaslaşdığı ... Читать дальше »

Insan hər yaşda mütləq bir şeylər öyrənər... Jackson Brown’un "Bu Həyatda Nələr Öyrəndik Nələr" adlı kitabından bəzilərini oxuyaq: * Özümü əyləndirmək istədiyim zaman ən yaxşı yolun başqa birini əyləndirməyə çalışmaq olduğunu öyrəndim. Yaş: 13 * Bir körpənin evlilik problemlərini həll edə bilməyəcəyini öyrəndim. Yaş: 24 * Bir məsələdəki problemi həll etmədən yatağa gedilməməsi lazım olduğunu öyrəndim. Yaş: 29 * İnsanın özündən daha problemli biriylə evlənməməsi lazım olduğunu öyrəndim. Yaş: 31 * İş yerində romantik əlaqələr axtarılmaması lazım olduğunu öyrəndim. Yaş: 31 * Rəhbərlik etdiyimiz insanlara yaxşı davrandığımızda, onların da müştəriyə yaxşı davrandıqlarını öyrəndim. Yaş: 49 * Bir yığıncaqda zəkamı, ya da söhbətimi göstərmək mövzusunda seçim etmək lazım gələrsə, söhbəti seçməyimin daha yaxşı olacağını öyrəndim. Yaş: 53 * İnsanlara yaxşı davranmağın heç bir xərci olmadığını öyrəndim. Yaş: 66 * Həqiqətən yaşamağa başlamaq üçün təqaüd gözlənərsə, çox uzun bir müddət gözlənilmiş o ... Читать дальше »